زمین خشکید و گل بی ادعا رفت/ابوالقاسم کریمی
– زمین خشکید و گل بی ادعا رفت/ابوالقاسم کریمی..
#دوبیتی اببوالقاسم کریمی
#شعر ابوالقاسم کریمی
ویدیوهای مرتبط
دکلمه شعر باور کارون /ابوالقاسم کریمی
― دکلمه و شعر : ابوالقاسم کریمی فرزندزمین..
دکلمه شعر گل پژمرده/ابوالقاسم کریمی
― گلی در مسجد زیبایی رویید/
کسی زیبایی گل را نفهمید/
او پژمرده شد اما مردنش را/
خدا دید و خدا دید و خدا دید/..
خودم حکیم ابوالقاسم فردوسی را دفن کردم
― گفت وگوی دیدنی با پیرمردی که می گوید:خودم حکیم ابوالقاسم فردوسی را دفن کردم در جریان بازسازی آرامگاه فردسی در سال های 1343 تا 1347، قبر فردو..
دکلمه شعر برگ زرد 2/ابوالقاسم کریمی
― شعر و دکلمه :ابوالقاسم کریمی فرزندزمین..
دکلمه شعر بوی عشق/ابوالقاسم کریمی
― شعر و دکلمه ابوالقاسم کریمی..
شعر زندان مرگ/ابوالقاسم کریمی
― شعر و دکلمه ابوالقاسم کریمی..
کردی خوانی عارف لرستانی بر مزار ابوالقاسم لاهوتی در مسکو
― کردی خوانی عارف لرستانی بر مزار ابوالقاسم لاهوتی در مسکو..
دکلمه شعر رها کن /ابوالقاسم کریمی
― دکلمه و شعر:ابوالقاسم کریمی..
زندگینامه قسمت 1 (حکیم ابوالقاسم فردوسی)
― سایت "پیروان مهدی موعود" ..
ابوالقاسم لاهوتی - عاشقم عاشق به رویت ، گر نمیدانی بدان
― عاشقم ، عاشق به رویت ، گر نمیدانی بدان
سوختم در آرزویت ، گر نمیدانی بدان
با همه زنجیر و بند و حیله و مکر رقیب
خواهم آمد من به کویت ، گر نم..
تماشا - به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
― تماشا - به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
تقویم ورق می خورد و روزها و ماه ها و سال ها مثل باد می گذرند. خیلی چیزها در این میان..
ابوالقاسم لاهوتی _ خبر داری که از غم آتشی افروختم بی تو
― گوینده : ف.تیزابی _ خبرداری که ازغم آتشی افروختم بی تو * درآن آتش سراندرپای خودراسوختم بی تو(نیستی ومن پرم ازلحظاتی که مملوازتوست.درنبودت..
هدهد میرزا از ابوالقاسم حالت شاعر طنزپرداز
― انتشارات سنایی کتاب زیبایی منتشر کرده و بارها تجدید چاپ شده که سروده های طنز بحر طویل ابوالقاسم حالت است.
این سروده ها با طنزی دلنشین..
هوا تاریک و من دلتنگ و خسته/ابوالقاسم کریمی/شعر:1
― هوا تاریک و من دلتنگ و خسته/ابوالقاسم کریمی/شعر:1..
دکمه شعر عریان ترس /ابوالقاسم کریمی
― هوا سرد است و من عریان ترسم/درون مسلخ زندان ترسم/من ویران شده در سیل اندوه/گرفتار تب سوزان ترسم..
دکلمه شعر بهار آمد/ابوالقاسم کریمی
― بهار آمد ، ولی غمگین و خسته/
تبر ، لبخند جنگل را شکسته/
به جای موج آب و رقص ماهی/
علف بر دامن هامون نشسته/..